“Η ηχώ των ιταλικών ναυτικών ελιγμών στον Ινδο-Ειρηνικό αντήχησε πολύ πέρα από τα εθνικά σύνορα, προκαλώντας ασυνήθιστη προσοχή στους αμερικανικούς ναυτικούς κύκλους. Εξειδικευμένα περιοδικά, στρατιωτικοί παρατηρητές και στρατηγικοί αναλυτές έστρεψαν ένα θαυμαστικό βλέμμα στο Ιταλικό Ναυτικό, αναγνωρίζοντας την ικανότητα και την επάρκεια που επιδείχθηκε στην ανάπτυξη περιουσιακών στοιχείων και στην εκτέλεση σύνθετων ασκήσεων με τα ναυτικά πολλών χωρών στην περιοχή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το “On Wider Seas: Italian Naval Deployments and Maritime Outreach to the Indo-Pacific”, ένα άρθρο του David Scott που δημοσιεύτηκε στις 5 Μαρτίου 2025 στον ιστότοπο του Center for International Maritime Security (CIMSEC).

Η εκτίμηση που εκφράστηκε από τους Αμερικανούς ομολόγους δεν είναι τυχαία, αλλά το απτό αποτέλεσμα μιας επιχείρησης που είδε το Ιταλικό Ναυτικό να προβάλλεται με αποφασιστικότητα και επαγγελματισμό σε ένα γεωπολιτικό σενάριο κρίσιμης σημασίας. Στο δεύτερο μισό του 2024, ένας εντυπωσιακός ιταλικός ναυτικός στόλος έπλευσε στα νερά του Ινδο-Ειρηνικού, μια περιοχή που, λόγω της έκτασης και της πολυπλοκότητάς της, αντιπροσωπεύει μια υλικοτεχνική και επιχειρησιακή πρόκληση υψίστης τάξης.

Η Ομάδα Ναυτικής Κρούσης, που αποτελείται από το αεροπλανοφόρο ITS Cavour και τη φρεγάτα ITS Alpino, αντιπροσώπευε την καρδιά αυτής της αποστολής, πλαισιωμένη από τις ανεξάρτητες αναπτύξεις των Montecuccoli και Vespucci. Αυτά τα πλοία, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητές τους, συνέβαλαν στη σκιαγράφηση ενός πλαισίου πρωτοφανούς διαλειτουργικότητας και συνεργασίας με συμμαχικά ναυτικά.

Τα πολλαπλά ορόσημα που επιτεύχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των αναπτύξεων μαρτυρούν την προθυμία της Ιταλίας να εξερευνήσει νέους στρατηγικούς ορίζοντες, ιδιαίτερα αυτό που το CESMAR έχει ορίσει ως την Άπειρη Μεσόγειο, ξεπερνώντας τα όρια της πλέον εδραιωμένης Διευρυμένης Μεσογείου. Το όραμα της κυβέρνησης Meloni, η οποία έχει θέσει τον Ινδο-Ειρηνικό ως σημαντική προτεραιότητα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, έχει μεταφραστεί σε συγκεκριμένη και αποφασιστική δράση, ικανή να ενισχύσει τον ρόλο της Ιταλίας ως παγκόσμιου ναυτικού παράγοντα.

Το Γεωπολιτικό Πλαίσιο: Από τη Διευρυμένη Μεσόγειο στην Άπειρη Μεσόγειο

Το ιταλικό ναυτικό γεωπολιτικό όραμα έχει υποστεί μια σημαντική εξέλιξη, ξεπερνώντας τα όρια της παραδοσιακής “Διευρυμένης Μεσογείου”, μια έννοια που εξερευνήσαμε σε βάθος στην πρόσφατη δημοσίευσή μας με την Pathos Edizioni. Οι ρίζες αυτού του μετασχηματισμού βρίσκονται στις συζητήσεις που εμψύχωσαν το Ινστιτούτο Ναυτικού Πολέμου και, στη συνέχεια, το Ινστιτούτο Ναυτικών Στρατιωτικών Σπουδών. Ο Ναύαρχος De Giorgi, το 2017, αναβίωσε και επικαιροποίησε την έννοια της “Διευρυμένης Μεσογείου”, που είχε ήδη σκιαγραφηθεί το 2002 στη μελέτη “Το Εθνικό Ναυτικό Δόγμα”.

Αυτό το όραμα επέκτεινε τα εθνικά ναυτικά συμφέροντα στις δυτικές ακτές της Ινδίας και στον Κόλπο της Γουινέας στον Ατλαντικό. Ένας πυρήνας μελετητών τόνωσε μια συζήτηση που διαπέρασε την εκπαίδευση των αξιωματικών, διασφαλίζοντας την ομοιογένεια σκέψης και δράσης. Ο Ναύαρχος De Giorgi έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επισημοποίηση αυτής της επέκτασης του επιχειρησιακού θεάτρου. Ωστόσο, η ραγδαία εξέλιξη του παγκόσμιου πλαισίου έχει καταστήσει αναγκαίο τον επαναπροσδιορισμό των επιχειρησιακών θεάτρων. Έτσι, προέκυψε η έννοια της “Άπειρης Μεσογείου”, η οποία τονίζει την ανάγκη το Ναυτικό να είναι έτοιμο να επιχειρεί οπουδήποτε στον κόσμο.

Αυτή η διορατικότητα αποδείχθηκε θεμελιώδης όταν η κυβέρνηση Meloni, που ανέλαβε τα καθήκοντά της τον Οκτώβριο του 2022, υλοποίησε την ιταλική προβολή προς τον Ινδο-Ειρηνικό. Η Πρόεδρος Meloni, κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής στην Ινδία τον Μάρτιο του 2023, δήλωσε: “Η δική μας είναι μια στρατηγική επιλογή, επειδή, όταν μιλάμε για ‘Διευρυμένη Μεσόγειο’ πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι εκτείνεται μέχρι εδώ [Ινδία]. Η Μεσόγειος Θάλασσα και ο Ινδο-Ειρηνικός είναι διασυνδεδεμένοι και θέλουμε να ενισχύσουμε περαιτέρω αυτή τη διασύνδεση”.

Η συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ινδία, την Ιαπωνία και την Αυστραλία έχει καταστεί προτεραιότητα. Οι επισκέψεις της Meloni στην Ινδία και την Ιαπωνία το 2023, η αποχώρηση από την Πρωτοβουλία Belt and Road και η προσχώρηση στον Οικονομικό Διάδρομο Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC) το 2024 σηματοδότησαν έναν στρατηγικό επαναπροσανατολισμό. Η Ιταλία έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία με την Ινδία, όπως τονίζεται στην Κοινή Δήλωση του Μαρτίου 2023, η οποία υπογραμμίζει τη σημασία ενός ελεύθερου και ασφαλούς Ινδο-Ειρηνικού.

Η Ιταλία έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Πρωτοβουλία Ωκεανών Ινδο-Ειρηνικού (IPOI), που ξεκίνησε η Ινδία. Οι συναντήσεις με τους ηγέτες της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας έχουν ενισχύσει περαιτέρω τη συνεργασία, με έμφαση στην Κίνα. Η συνάντηση Διαβούλευσης ΗΠΑ-Ιταλίας για τον Ινδο-Ειρηνικό το 2024 επιβεβαίωσε τη στρατηγική ευθυγράμμιση.

Δεδομένης της ναυτικής φύσης του Ινδο-Ειρηνικού, η Ιταλία έχει εντείνει τις ναυτικές αναπτύξεις, επιδεικνύοντας μια συγκεκριμένη δέσμευση στην περιοχή.”

“Μοροζίνι” στον Ινδο-Ειρηνικό: Ένα Ιταλικό Σήμα Παρουσίας και Συνεργασίας

Η αποστολή του “Φραντσέσκο Μοροζίνι” στον Ινδο-Ειρηνικό το 2023 αντιπροσώπευσε μια απτή εκδήλωση της δέσμευσης της κυβέρνησης Μελόνι σε αυτή τη στρατηγική περιοχή. Το “Μοροζίνι”, ένα Πολυλειτουργικό Περιπολικό Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΠΑ) τελευταίας γενιάς της κλάσης “Πάολο Θάον ντι Ρεβέλ”, αποδείχθηκε μια ευέλικτη και πρωτοποριακή ναυτική μονάδα, ιδανική για την προβολή της ιταλικής παρουσίας σε σύνθετα θαλάσσια σενάρια, διασφαλίζοντας την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και την προστασία των θαλάσσιων γραμμών επικοινωνίας (SLOCs).

Η ανάπτυξη, η οποία διήρκεσε πέντε μήνες από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο του 2023, οδήγησε το “Μοροζίνι” σε μια περιπλοή που το είδε να πλέει στην Ερυθρά Θάλασσα, τον Ινδικό Ωκεανό, τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, φτάνοντας στην Ιαπωνία. Ένα ταξίδι που σηματοδότησε μια σημαντική επιβεβαίωση της ικανότητας του Ιταλικού Ναυτικού να επιχειρεί σε απομακρυσμένα ύδατα, σε ένα γεωπολιτικό πλαίσιο αυξανόμενης σημασίας.

Κατά τη διάρκεια της αποστολής του, το “Μοροζίνι” δεν είχε άμεση επαφή με την Κίνα, αλλά επισκέφθηκε πολλές χώρες που μοιράζονται ανησυχίες σχετικά με την κινεζική επιρροή στην περιοχή. Η κινεζική κρατική εφημερίδα “Global Times” επέκρινε την περιοδεία, αποκαλώντας την “μια αποστολή που αποσκοπεί στην ανάπτυξη συνεργειών και εμπειριών εκπαίδευσης με το Quad”, μια άτυπη στρατηγική συμμαχία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας και της Ινδίας.

Το “Μοροζίνι” πραγματοποίησε στάση στο λιμάνι του Τζιμπουτί, στη συνέχεια συμμετείχε στην αντιπειρατική επιχείρηση “Αταλάντα” στον Κόλπο του Άντεν και στην Επιχείρηση “Αγκένορ” στα Στενά του Ορμούζ και στον Περσικό Κόλπο. Η καινοτομία αυτής της ανάπτυξης ήταν η επακόλουθη ανατολική πλεύση μέσω του Ινδικού Ωκεανού, μιας περιοχής αυξανόμενου στρατηγικού ενδιαφέροντος για την Ιταλία.

Στη Νοτιοανατολική Ασία, το “Μοροζίνι” συμμετείχε σε σημαντικές εκδηλώσεις όπως η αμυντική έκθεση IMDEX 2023 στη Σιγκαπούρη και η Διεθνής Έκθεση Ναυτιλίας και Αεροδιαστήματος Langkawi (LIMA) στη Μαλαισία. Συμμετείχε επίσης στην πολυμερή άσκηση Komodo 2023, που φιλοξενήθηκε από το Ινδονησιακό Ναυτικό. Η παρουσία του “Μοροζίνι” αντιπροσώπευε επίσης μια ευκαιρία για την προώθηση της πώλησης περιπολικών ΠΠΑ στην Ινδονησία, σε ένα πλαίσιο κοινής ανησυχίας για τις περιφερειακές δυναμικές.

Η Ιταλική Πρεσβεία στο Ανόι τόνισε τη σημασία της αποστολής του “Μοροζίνι”, υπογραμμίζοντας τον ρόλο του στην προώθηση της ναυτικής διπλωματίας, την ενίσχυση των ναυτικών ικανοτήτων και την υποστήριξη της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και του σεβασμού του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Ένα σαφές και κατηγορηματικό μήνυμα, που απευθύνεται επίσης στην Κίνα, σχετικά με την κατάσταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Διασχίζοντας τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, το “Μοροζίνι” πραγματοποίησε στη συνέχεια άσκηση με το Ιαπωνικό Ναυτικό (JS Hamana) στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας. Το Μπουσάν στη Νότια Κορέα και η Γιοκοσούκα αντιπροσώπευαν τα πιο απομακρυσμένα σημεία της ανάπτυξής του.

Στο ταξίδι της επιστροφής, το “Μοροζίνι” επισκέφθηκε τη Μανίλα, την Τζακάρτα, το Τσιταγκόνγκ, τη Μουμπάι και το Καράτσι, ενισχύοντας περαιτέρω τη συνεργασία με τις χώρες της περιοχής. Στη Μουμπάι, ο κυβερνήτης Τζιοβάνι Μόννο συμμετείχε σε ένα σεμινάριο ναυτικής ασφάλειας Ιταλίας-Ινδίας, όπου επαναλήφθηκε το κοινό ενδιαφέρον των δύο χωρών για την προστασία των συμφερόντων τους στον Ινδικό Ωκεανό, ο οποίος θεωρείται φυσική επέκταση της “Διευρυμένης Μεσογείου”.

Η ανάπτυξη του “Μοροζίνι” το 2023 έθεσε τα θεμέλια για τις επακόλουθες και ευρύτερες αναπτύξεις του 2024, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευση της Ιταλίας να διαδραματίσει ενεργό και υπεύθυνο ρόλο στον Ινδο-Ειρηνικό.

Ιταλία και Ινδο-Ειρηνικός: Παρουσία και Συνεργασία

Το 2024 σηματοδότησε μια εντυπωσιακή επίδειξη της ικανότητας προβολής του Ιταλικού Ναυτικού, με μια αρθρωτή και στρατηγική ανάπτυξη στον Ινδο-Ειρηνικό. Δεν ήταν μια απλή επίδειξη δύναμης, αλλά μια σύνθετη επιχείρηση που συνδύασε επιδέξια “ήπια ισχύ” και “σκληρή ισχύ”, διπλωματία και στρατιωτική ικανότητα.

Το Amerigo Vespucci, ένα σύμβολο της Ιταλίας στον κόσμο, ξεκίνησε ένα εξαιρετικό ταξίδι, ενσαρκώνοντας τον ρόλο ενός πλωτού πρεσβευτή. Με την διαχρονική του κομψότητα και την αμετάβλητη γοητεία του, το “ομορφότερο πλοίο στον κόσμο” μετέφερε ένα μήνυμα φιλίας και συνεργασίας, σφυρηλατώντας δεσμούς και ενισχύοντας σχέσεις με τις χώρες που άγγιξε το δρομολόγιό του. Κάθε προσέγγιση σε λιμάνι ήταν μια ευκαιρία να γιορταστεί ο ιταλικός πολιτισμός, να προωθηθεί ο διάλογος και να ενισχυθούν οι συνεργασίες.

Παράλληλα, το Ιταλικό Ναυτικό ανέπτυξε το Raimondo Montecuccoli και την Ομάδα Ναυτικής Κρούσης (CSG), που αποτελείται από το αεροπλανοφόρο Cavour και τη φρεγάτα Alpino. Αυτές οι μονάδες, εκφράσεις της ιταλικής τεχνολογικής πρωτοπορίας, συμμετείχαν σε κοινές ασκήσεις υψηλού επιπέδου, αποδεικνύοντας την ικανότητα της Ιταλίας να επιχειρεί σε συνέργεια με συμμάχους και εταίρους.

Το Vespucci και το Montecuccoli μοιράστηκαν ένα τμήμα πλοήγησης, από το Λος Άντζελες στη Χονολουλού, ενώ το Montecuccoli εντάχθηκε στην CSG σε διάφορα στάδια της αποστολής, στον Δυτικό Ειρηνικό, τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και τον Κόλπο του Άντεν. Σε αντίθεση με την ανάπτυξη του Morosini το 2023, το 2024 είδε μαζική συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις, ένα σαφές σημάδι της δέσμευσης της Ιταλίας για την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα.

Η ιταλική αμυντική βιομηχανία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την επιχείρηση, με το Ιταλικό Φόρουμ Αμυντικών Βιομηχανιών να διοργανώνει εκθέσεις στη Γιοκοσούκα, τη Μανίλα και την Τζακάρτα, υπό την καθοδήγηση του Ναυάρχου Τζουζέπε Αμπαμόντε. Μια ευκαιρία να παρουσιαστεί η ιταλική τεχνολογική αριστεία και να ενισχυθεί η βιομηχανική συνεργασία με τις συνεργαζόμενες χώρες.

Η ανάπτυξη του 2024 αντιπροσώπευε μια επιβεβαίωση της ιταλικής παρουσίας στον Ινδο-Ειρηνικό, μια περιοχή κρίσιμης στρατηγικής σημασίας. Ένα σαφές και κατηγορηματικό μήνυμα, που τονίζει τη δέσμευση της Ιταλίας να διαδραματίσει ενεργό και υπεύθυνο ρόλο στο διεθνές πλαίσιο.

Amerigo Vespucci: Ένα Ιταλικό Είδωλο στον Κόσμο

Το Amerigo Vespucci, που καθελκύστηκε το 1931, είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό πλοίο του Ιταλικού Ναυτικού: είναι ένα είδωλο, ένα σύμβολο κομψότητας, ιστορίας και επαγγελματισμού. Με το αδιαμφισβήτητο προφίλ του τριίστιου ιστιοφόρου, ενσαρκώνει την αρχαία ιταλική ναυτική παράδοση, προβάλλοντάς την σε μια σύγχρονη διάσταση.

Η διαχρονική του γοητεία έχει αιχμαλωτίσει τη φαντασία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Όπου κι αν ελλιμενίζεται, πλήθη επισκεπτών συρρέουν για να θαυμάσουν την ομορφιά του και να αναπνεύσουν την ατμόσφαιρα μιας παλιάς εποχής. Το Vespucci δεν είναι απλώς ένα πλοίο, είναι μια εμπειρία, ένα ταξίδι στο χρόνο και τον ιταλικό πολιτισμό.

Το 2024, το Vespucci ξεκίνησε έναν φιλόδοξο περίπλου της γης, διασχίζοντας το κανάλι Beagle και το ακρωτήριο Horn, ένα κατόρθωμα που δεν είχε επαναληφθεί για είκοσι χρόνια. Το δρομολόγιό του το οδήγησε να πλεύσει στα νερά του Ινδο-Ειρηνικού, αγγίζοντας εμβληματικά λιμάνια όπως το Βαλπαραΐσο, το Τόκιο και η Σιγκαπούρη.

Κάθε προσέγγιση σε λιμάνι ήταν μια ευκαιρία να προωθηθεί ο ιταλικός πολιτισμός, να ενισχυθούν οι διεθνείς σχέσεις και να γιορταστούν οι αξίες της φιλίας και της συνεργασίας. Επί του πλοίου, διοργανώθηκαν εκδηλώσεις, εκθέσεις και συναντήσεις, μετατρέποντας το Vespucci σε ένα πραγματικό πλωτό “ιταλικό χωριό”.

Ο Ιταλός Πρέσβης στην Ιαπωνία, Τζανλουίτζι Μπενεντέτι, τόνισε τη στρατηγική αξία της αποστολής του Vespucci, ορίζοντάς την ως “ένα σημάδι που έχει μια ευρύτερη, πολυμερή αξία αν θέλουμε, μια παγκόσμια στρατηγική αξία. Η επιβεβαίωση της επιθυμίας της Ιταλίας να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα στον κόσμο, διασφαλίζοντας τον συντονισμό σε συνεργασία με άλλους εταίρους και χώρες σε διάφορους τομείς, τη θαλάσσια ασφάλεια και την ελευθερία της ναυσιπλοΐας, συμπεριλαμβανομένου του Ινδο-Ειρηνικού”.

Το Vespucci είναι ένα σύμβολο της ιταλικής Αναγέννησης, μιας περιόδου εξαιρετικής καλλιτεχνικής και πολιτιστικής άνθησης. Το όνομά του θυμίζει την εποχή των μεγάλων γεωγραφικών ανακαλύψεων, όταν η Ιταλία ήταν στο κέντρο του κόσμου. Σήμερα, το Vespucci συνεχίζει να εμπνέει, μεταφέροντας ένα μήνυμα ομορφιάς, πολιτισμού και συνεργασίας σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Ραϊμόντο Μοντεκουκόλι: Ατσάλινος Φρουρός για τις Παγκόσμιες Διαδρομές

Τα Πολυλειτουργικά Περιπολικά Ανοικτής Θαλάσσης (ΠΠΑ) του Ιταλικού Ναυτικού αντιπροσωπεύουν μια νέα εποχή στην προβολή της ιταλικής ναυτικής ισχύος, σύγχρονοι κληρονόμοι των ελαφρών καταδρομικών του παρελθόντος. Αυτές οι ευέλικτες και πολύπλευρες μονάδες είναι σχεδιασμένες να αναπτύσσονται στις θάλασσες του κόσμου, διασφαλίζοντας την ασφάλεια των θαλάσσιων γραμμών επικοινωνίας (SLOCs) και την ελευθερία της ναυσιπλοΐας, θεμελιώδεις πυλώνες του παγκόσμιου εμπορίου, σε μια εποχή που σημαδεύεται από υβριδικές και ασύμμετρες απειλές.

Η αρθρωτή τους διαμόρφωση και η ικανότητα λειτουργίας σε διάφορα σενάρια τις καθιστούν ιδανικές για αυτόν τον ρόλο, απελευθερώνοντας φρεγάτες και αντιτορπιλικά, πιο εξειδικευμένες μονάδες, για καθήκοντα προστασίας αεροπλανοφόρων και ανθυποβρυχιακού πολέμου.

Το Ραϊμόντο Μοντεκουκόλι, η τρίτη μονάδα της κλάσης Θάον ντι Ρεβέλ και η πρώτη με προηγμένες δυνατότητες αντιαεροπορικού πολέμου (διαμόρφωση ΠΠΑ Light Plus), ανέλαβε μια αποστολή επιχειρησιακής προβολής (OPC) στον Ινδο-Ειρηνικό, εισερχόμενο στον Ειρηνικό μέσω της Διώρυγας του Παναμά στις 26 Μαΐου. Μετά από στάσεις σε λιμάνια στο Μανζανίλο και το Σαν Ντιέγκο, συνέχισε το ταξίδι του προς τα δυτικά, εναλλάσσοντας φιλικές στάσεις με εντατικές στρατιωτικές ασκήσεις με συμμάχους και εταίρους, σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης προσοχής στις περιφερειακές δυναμικές, με ιδιαίτερη αναφορά στην Κίνα.

Η συμμετοχή του Μοντεκουκόλι στις ασκήσεις RIMPAC και Pacific Dragon (μια πρώτη για εθνική μονάδα), μαζί με ναυτικές μονάδες από την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τις Κάτω Χώρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες, σηματοδότησε μια σημαντική επιβεβαίωση της ικανότητας της Ιταλίας να επιχειρεί σε σύνθετα πολυεθνικά σενάρια.

Η επόμενη στάση στην Ιαπωνία, με συμμετοχή στην άσκηση Noble Raven, απέσπασε επαίνους από τον Ιταλό πρόξενο στην Οκινάουα, Μάρκο Πρένσιπε, ο οποίος τόνισε πώς η παρουσία του Μοντεκουκόλι αντιπροσωπεύει “μια συγκεκριμένη εκδήλωση της ικανότητας της Ιταλίας να προβάλλεται σε μια περιοχή στρατηγική για τις παγκόσμιες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές ισορροπίες”.

Στη συνέχεια, το Μοντεκουκόλι έπαιξε ενεργό ρόλο στην παρακολούθηση των κυρώσεων κατά της Βόρειας Κορέας, περιπολώντας τα ύδατα γύρω από την Ιαπωνία και πραγματοποιώντας στάση στο λιμάνι του Μπουσάν, στη Νότια Κορέα.

Η συμμετοχή σε ασκήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και την Αυστραλιανή Αεροπορία στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και οι επακόλουθες στάσεις σε λιμάνια στην Τζακάρτα, το Λαέμ Τσαμπάνγκ, το Πορτ Κλανγκ και το Κολόμπο, εδραίωσαν την ιταλική συνεργασία με τις χώρες της περιοχής.

Η επανένωση με την ιταλική Ομάδα Ναυτικής Κρούσης στον Κόλπο του Άντεν και η επιστροφή στην Ερυθρά Θάλασσα, μετά από συμμετοχή σε ασκήσεις με την αμερικανική Ομάδα Ναυτικής Κρούσης Αβραάμ Λίνκολν, ολοκλήρωσαν μια αποστολή που απέδειξε την ικανότητα του Ιταλικού Ναυτικού να επιχειρεί αποτελεσματικά και αποφασιστικά σε απομακρυσμένα θαλάσσια σενάρια, διασφαλίζοντας την ασφάλεια των παγκόσμιων διαδρομών.

Η Ιταλική Ομάδα Ναυτικής Κρούσης: Ένα Κύμα στον Ινδο-Ειρηνικό

Η ανάπτυξη της Ιταλικής Ομάδας Ναυτικής Κρούσης (CSG) το 2024 αντιπροσώπευσε ένα ορόσημο για το Ιταλικό Ναυτικό και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτελούμενη από το αεροπλανοφόρο Cavour και τη φρεγάτα Alpino, η CSG απέδειξε την ικανότητα της Ιταλίας να προβάλλει τη ναυτική της ισχύ σε παγκόσμια σενάρια, μια πρωτιά για ένα ευρωπαϊκό ναυτικό, προηγούμενη της ανάπτυξης της γαλλικής Ομάδας De Gaulle.

Το Cavour, με εκτόπισμα 30.000 τόνων και μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35B, εξασφάλισε τη διαλειτουργικότητα με τα ναυτικά των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, εδραιώνοντας τις στρατηγικές συμμαχίες της Ιταλίας. Το δρομολόγιο της CSG, που διέσχισε την Ερυθρά Θάλασσα, τον Ινδικό Ωκεανό και τον Ειρηνικό, άγγιξε βασικά λιμάνια όπως η Σιγκαπούρη, η Γιοκοσούκα και η Μανίλα, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευση της Ιταλίας για τη θαλάσσια ασφάλεια και την περιφερειακή σταθερότητα.

Οι ασκήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, που πραγματοποιήθηκαν στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και στη Θάλασσα των Φιλιππίνων, έστειλαν ένα σαφές μήνυμα της αποφασιστικότητας της Ιταλίας να υπερασπιστεί την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Ειδικότερα, οι τρεις ξεχωριστές ασκήσεις αεροπλανοφόρων (Multi-Large Deck Event, MLDE) με τις ιταλικές και αμερικανικές CSG υπογράμμισαν τη στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.

Η συνεργασία με την Ιαπωνία έφτασε σε νέο επίπεδο με κοινές επιχειρήσεις F-35B στη Γιοκοσούκα, ενισχύοντας μια ιστορική σχέση που εδραιώθηκε από την παρουσία της ιαπωνικής ηγεσίας στα συμπόσια της Βενετίας. Ο επαγγελματισμός που επέδειξε το Ιταλικό Ναυτικό εντυπωσίασε ιδιαίτερα το ιαπωνικό ναυτικό, ενισχύοντας περαιτέρω τους δεσμούς μεταξύ των δύο εθνών.

Οι ασκήσεις με την Ινδία ανοικτά της Γκόα, με τη συμμετοχή του αεροπλανοφόρου INS Vikramaditya και του αντιτορπιλικού INS Visakhapatnam, εδραίωσαν τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Ιταλίας και Ινδίας στον Ινδικό Ωκεανό.

Η συμμετοχή στις ασκήσεις Pitch Black στην Αυστραλία, με τα F-35B του Cavour, και στην Noble Raven στην Ιαπωνία, μαζί με ναυτικές μονάδες από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αυστραλία, απέδειξε την ικανότητα της Ιταλίας να επιχειρεί σε σύνθετα πολυεθνικά πλαίσια.

Οι ασκήσεις αεράμυνας και ανθυποβρυχιακού πολέμου στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, με τη συμμετοχή ναυτικών μονάδων των ΗΠΑ και της Αυστραλίας, επιβεβαίωσαν τη δέσμευση της Ιταλίας να διασφαλίσει την ασφάλεια των παγκόσμιων θαλάσσιων διαδρομών.

Η ανάπτυξη της ιταλικής CSG αντιπροσώπευσε μια επιβεβαίωση της ιταλικής ναυτικής ισχύος και ένα σαφές μήνυμα της δέσμευσης της Ιταλίας να διαδραματίσει ενεργό και υπεύθυνο ρόλο στον Ινδο-Ειρηνικό, μια περιοχή κρίσιμης στρατηγικής σημασίας για το μέλλον του κόσμου.

Η Ηχώ του Ινδο-Ειρηνικού: Ένα Μεγάλο Άλμα για το Ιταλικό Ναυτικό

Η ανάπτυξη του Ιταλικού Ναυτικού στον Ινδο-Ειρηνικό το 2024 σηματοδότησε μια ιστορική καμπή, μια επιβεβαίωση ισχύος και στρατηγικού οράματος που αντήχησε πολύ πέρα από τα εθνικά σύνορα. Η ανακοίνωση του Αρχηγού του Επιτελείου Ναυτικού, Ναυάρχου Ενρίκο Κρεντεντίνο, στη Γιοκοσούκα, για την επίτευξη της Αρχικής Επιχειρησιακής Ικανότητας (IOC) για το στοιχείο F-35B, αντιπροσώπευσε μια συμβολική στιγμή αυτού του μετασχηματισμού.

“Με την επίτευξη του IOC,” δήλωσε ο Ναύαρχος Κρεντεντίνο, “το ναυτικό στοιχείο της Ιταλικής Άμυνας κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην έκφραση της ικανότητας προβολής δυνάμεων από τη θάλασσα ακόμη και σε επιχειρησιακά θέατρα μακριά από τις συνήθεις βαρυτικές λεκάνες, για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, επιδιώκοντας πλήρη διαλειτουργικότητα και ανταλλαξιμότητα σε κοινές επιχειρήσεις με συμμάχους και εταίρους: ένας από τους κύριους στόχους της εκστρατείας της Ομάδας Ναυτικής Κρούσης στον Ινδο-Ειρηνικό.”

Ο αντίκτυπος αυτών των αναπτύξεων ήταν πολλαπλός και βαθύς. Πρώτον, η Ιταλία ενίσχυσε το διεθνές της προφίλ, αναδεικνύοντας έναν αξιόπιστο τεχνολογικό και αμυντικό εταίρο για τις χώρες του Ινδο-Ειρηνικού, ιδιαίτερα για την Ινδονησία, την Ινδία και την Ιαπωνία. Η συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας πυλώνας της ιταλικής εξωτερικής πολιτικής, εντάθηκε, με κοινές ασκήσεις που απέδειξαν τη στενή συνεργασία μεταξύ των δύο ναυτικών.

Το μήνυμα που εστάλη στην Κίνα, αν και όχι ρητό, ήταν σαφές: η Ιταλία είναι παρούσα και ενεργή στον Ινδο-Ειρηνικό, έτοιμη να υπερασπιστεί την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Οι αντιδράσεις των κινεζικών μέσων ενημέρωσης, που χαρακτήρισαν την παρουσία του Cavour στην Ιαπωνία ως “απειλή του ΝΑΤΟ”, μαρτυρούν την αποτελεσματικότητα αυτής της στρατηγικής.

“Η Κίνα εκπλήσσεται: το ιταλικό ναυαρχίδα αεροπλανοφόρο εκπαιδεύεται με την Ινδία,” ήταν ο τίτλος του National Interest τον Οκτώβριο, συνοψίζοντας αποτελεσματικά το συναίσθημα που αναβλύζει στο Πεκίνο.

Ενώ το Amerigo Vespucci ελλιμενίστηκε στη Τζέντα, υποδεχόμενο από την Πρωθυπουργό Μελόνι, η Ιταλία είχε ήδη ξεκινήσει την αποστολή “Ινδο-Ειρηνικός 2025”, με την αποστολή της φρεγάτας ITS Antonio Marceglia.

Ο Ναύαρχος Αουρέλιο Ντε Καρόλις, Διοικητής του Ναυτικού Στόλου και για πολλούς ο πιο διαπιστευμένος αξιωματικός για να γίνει ο νέος ηγέτης του Ναυτικού, τόνισε πώς αυτές οι αποστολές ευθυγραμμίζονται με τις στρατηγικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ: “Η παρουσία του Ιταλικού Ναυτικού στον Ινδο-Ειρηνικό είναι ένα απτό σημάδι της δέσμευσής μας για τη διασφάλιση της θαλάσσιας ασφάλειας και της περιφερειακής σταθερότητας. Λειτουργούμε σε συνέργεια με τους συμμάχους και τους εταίρους μας, μοιραζόμενοι κοινές αξίες και στόχους. Ο στόλος μας είναι έτοιμος να προβάλει την ισχύ του σε κάθε σενάριο, για την προστασία των εθνικών συμφερόντων και της διεθνούς κοινότητας.”

Το Antonio Marceglia, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ιαπωνία, επισκέφθηκε 12 χώρες, με την Κίνα να εξαιρείται από το δρομολόγιο. Η συμμετοχή στις ασκήσεις Komodo 2025 στην Ινδονησία και οι προγραμματισμένες αλληλεπιδράσεις με γαλλικές και αμερικανικές ομάδες αεροπλανοφόρων επιβεβαιώνουν την προθυμία της Ιταλίας να ενισχύσει τη στρατιωτική συνεργασία με τους συμμάχους της.

Η ανάπτυξη του ιταλικού στόλου στον Ινδο-Ειρηνικό αντιπροσωπεύει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική επένδυση, ένα αποφασιστικό βήμα προς την οικοδόμηση ενός πιο αποφασιστικού ρόλου για την Ιταλία στο παγκόσμιο πλαίσιο. Το Ναυτικό, με τον επαγγελματισμό του, την τεχνολογία αιχμής και την ικανότητά του να λειτουργεί σε συνέργεια με τους συμμάχους, είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του μέλλοντος, διασφαλίζοντας την ασφάλεια των θαλάσσιων διαδρομών και τη διεθνή σταθερότητα.

Συμπεράσματα

Η ηχώ της ανάπτυξης της Ιταλικής Ομάδας Ναυτικής Κρούσης στον Ινδο-Ειρηνικό αντηχεί ως ένα προοίμιο για μια νέα εποχή για το Ναυτικό και για ολόκληρο το έθνος. Το κύμα αξιοπιστίας που δημιούργησαν το Cavour και το Alpino έσπασε τα εμπόδια της διευρυμένης Μεσογείου, προβάλλοντας την Ιταλία σε ένα στρατηγικά σημαντικό παγκόσμιο θέατρο.

Το 2024 σηματοδότησε μια καμπή, μια επιβεβαίωση ικανότητας και οράματος που ενίσχυσε το διεθνές προφίλ της Ιταλίας. Η ανακοίνωση του Ναυάρχου Κρεντεντίνο στη Γιοκοσούκα, η συνέργεια με τα ναυτικά των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ινδίας, οι κοινές ασκήσεις και η συμμετοχή σε πολυεθνικές εκδηλώσεις απέδειξαν τον επαγγελματισμό και την αποφασιστικότητα του Ναυτικού.

Ο Ναύαρχος Ντε Καρόλις, μια εξέχουσα μορφή στο Ναυτικό και πιθανός ηγέτης του μέλλοντος, επανέλαβε τη σημασία αυτών των αποστολών, τονίζοντας πώς ευθυγραμμίζονται με τις στρατηγικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για τη διασφάλιση της θαλάσσιας ασφάλειας και της περιφερειακής σταθερότητας.

Η τολμηρή επιλογή να προβάλει το Ιταλικό Ναυτικό στον Ινδο-Ειρηνικό απέδειξε μια στρατηγική διορατικότητα σημαντικού αντίκτυπου. Η επένδυση σε μια δραστηριότητα μακριά από την παραδοσιακή λεκάνη της Μεσογείου δημιούργησε ένα διπλό πλεονέκτημα: από τη μία πλευρά, εδραίωσε τη θέση της Ιταλίας ως παγκόσμιας ναυτικής δύναμης, ικανής να επιχειρεί αποτελεσματικά ακόμη και σε σύνθετα και απομακρυσμένα σενάρια. από την άλλη πλευρά, δημιούργησε μια ιδανική γέφυρα μεταξύ Ασίας και Μεσογείου, μια θάλασσα που αντιπροσωπεύει την καρδιά των ιταλικών και ευρωπαϊκών εθνικών συμφ